IS HET KUNST? NEE, HET IS EEN DILDO-URN

Kunst is er om je te verwonderen. Om je te laten nadenken over dingen. Om je een goed gevoel te geven. En om je, eh, ehm, klaar te laten komen? Ik vind het zelf nogal smakeloos om as van je overleden partner te laten verwerken in een dildo. Nogal ehm, een grensje te ver. Of is dat juist de bedoeling van kunst. Dat het grensoverschrijdend is? Dat erover gepraat wordt? Want dan heeft de Nederlandse kunstenaar Mark Sturkenboom z’n doel wel behaald, lijkt me zo.

Zijn kunstwerk ’21 grams’ is een (overigens prachtig gemaakte) herinneringen-doos met daarin ruimte voor de aftershave van je overleden partner en een speciaal mechanisme waarin je een iPhone kunt zetten, zodat je zowel de geur van je partner kunt ruiken als naar de favoriete muziek van je partner kunt luisteren. Ook zit er nog een laatje in, waarin je een zakdoek of iets anders kleins kunt bewaren, er is ruimte voor een trouwring… en… in de herinneringen-doos zit dus een handgeblazen glazen dildo met daarin ruimte voor de as van je partner, zodat je ook nog, ehm, ehm, op een bepaalde manier van je partner kunt genieten (er kan dus precies 21 gram as in, volgens de kunstenaar). De herinneringen-doos sluit met een gouden slotje en je kunt de sleutel om je nek dragen.

Het is dus een kunstwerk en ik vraag me af of er werkelijk weduwes zijn die hierop zitten te wachten. Maar het is waarschijnlijk niet echt de bedoeling van de kunstenaar om zijn ’21 grams’ ook werkelijk in een gelimiteerde oplage op de markt te gaan brengen. Hij wil mensen na laten denken over ‘weduwes, gemis, intimiteit, taboes, liefde en seks’ en heel misschien is hem dat wel gelukt. Maar ik vind er wat van. Behalve dat ik ‘m prachtig gemaakt vind, vind ik het vooral nogal sensatie-makerij. Welk taboes bestaan er nog? Eh? Eh? Necrofilie! Oh, laten we dan maar iets met de as van overleden mensen en seksspeeltjes gaan doen! SCORE! Mijn man (die overigens graag wel gecremeerd, maar daarna graag verstrooid over zee wil worden) reageerde nogal vlak toen ik ‘m vol verbazing vertelde over deze dildo waarin je de as van je overleden partner kunt stoppen: “Oh, bestond dat nog niet dan?” “Nee, is nieuw, is kunst”, zei ik. “Oh, is het kunst?”, zei hij, “mensen mogen ook best wat as van hun overleden partner naar mij toe sturen hoor. Dan maak ik er met wat FIMO-klei wel een leuke dildo van voor € 1000,-.”