SEXXX Columns
HYSTERISCHE LITERATUUR
Een lezeres attendeerde mij op de volgende filmpjes met de mededeling: ‘Ik hoop dat jij je speeltjes op een andere manier test!’ Ik was meteen nieuwsgierig, klikte op de link die ze meestuurde en zag daarna het volgende filmpje:
Ja, ik moest ook het hele filmpje afkijken om te begrijpen dat deze dame op een vibrator zat en niet alleen maar een saai boek aan het voorlezen was! En er was meer.
Er is nog een filmpje (sessie nummer 1, met ene Stoya), maar dat filmpje is te expliciet voor YouTube en dan moet je een account aanmaken om ‘m te zien, dus ik kan er wel naar linken (HIER), maar je kan ‘m niet meteen hier zien. En dat terwijl ik op de site van die Stoya juist kon lezen waar deze filmpjes nou eigenlijk over gaan. Het is een project! Jawel, een soortement van kunstproject ook! Dus met andere woorden, of zoals ik het zie; een kunstenaar wilde graag wat geile wijven in z’n studio en bedacht een concept en noemde dat kunst, want dat mag als je kunstenaar bent. Maar dat is eigenlijk een te gemakkelijke conclusie over dit project, want de filmpjes zijn erg mooi, sexy, geil en dat terwijl de dames die eraan meewerkten volledig aangekleed zijn. De kunstenaar verantwoordelijk voor dit ‘hysterical literature’-project heet Clayton Cubitt en hij heeft (voor zover ik op YouTube en zijn site kan achterhalen) tot nu toe 3 vrouwen gefilmd. Stoya (een international porn superstar), legt uit wat hij doet: “He’s filming women sitting at a table reading literature. The twist is the things going on below the table.(…) When I tell Clayton’s lovely assistant for the evening that I’ve never experienced the Hitachi, her eyes light up. I’ve obviously gotten myself into the most fun kind of trouble. Lights get set and everyone assumes their positions. My underwear lays on the floor out of frame. As I start reading, my disbelief is suspended. I forget what is about to happen. The first touch on my thigh sends all available blood to my vulva. I continue to enunciate properly, focusing on the text. I’ve broken a sweat. If this goes on for much longer my hair will be plastered to my head with perspiration as though I’ve been working out or engaging in acrobatic man/woman penetrative fucking. I stumble over a word, my concentration breaks as I go back to pronounce it correctly. Neither the Hitachi or the woman wielding it will be denied, but in the interests of art (and because this feels so beautifully filthy I don’t want it to stop yet) I hold out as long as I can. This section of the world that I’m inhabiting slows down, zooms in. Like a stretched rubber band it suddenly contracts, and I am lovingly punched with an orgasm.”
Het grappige is dat Stoya eigenlijk helemaal niet van de sekstoys is en nog nooit eerder een orgasme kreeg tijdens het gebruik ervan. Ze zegt: “I’ve never understood vibrators. I’ve posed for plenty of photo spreads with toys, but I’ve always seen them as a poor substitute for a person and I’ve never had an orgasm from one.”
Wat maar weer eens een bevestiging is van mijn mening dat elke vrouw, zelfs vrouwen die totaal anti-sekstoys zijn, een orgasme kunnen krijgen van de Hitachi Magic Wand (en daarna nooit meer wat anders willen)!
DE EUROPE MAGIC WAND IS HIER TE KOOP >> (en ja, € 129,95 is duur, maar ze is elke euro waard, dat vindt Stoya dus ook)
PENISVRAAGSTUK (NSFW)
“Er zit een ingegroeid haartje aan de voorkant van m’n piemel”, zegt de verkering.
“Waar dan?”, vraag ik en ga meteen op onderzoek uit.
“Dat is de achterkant van m’n piemel.”
“Echt niet.”
“Echt wel. Dit is de achterkant”, en hij wijst mijn vooraanzicht van zijn pik aan, “en dit is de voorkant”, en hij wijst de kant van zijn pik aan die in erecte toestand tegen zijn buik rust.
“Nee hoor.”
“Ik zweer het je, als je 1000 mannen vraagt wat de voorkant van z’n lul is, dat ze allemaal hetzelfde zeggen.”
“Echt niet.”
“Echt wel.”
“Ja, maar je kijkt er toch zo tegenaan, dan is dat toch de voorkant?”
“Ja, maar ik kijk er toch altijd anders tegenaan?”
Daar had hij een punt, maar ik ben het toch niet met hem eens. Waarschijnlijk is dit zo’n zelfde vraagstuk als die met de toiletrol. Het merendeel van de mannen vindt dat het papiertje van de toiletrol tegen de muur moet hangen (2.), vrouwen vinden dat het flapje aan de voorkant moet (1.). Ik denk dat 1000 vrouwen de kant waar het ‘toompje’ zit als de voorkant van de penis zullen benoemen (1.). Correct me if I’m wrong.
VIJFTIG TINTEN GRIJS: DE HAMVRAAG
Op www.telegraaf.nl las ik: ‘Een hotel in Engeland heeft alle Bijbels in hotelkamers vervangen door de erotische bestseller ‘Vijftig Tinten Grijs’. In plaats van de standaard Gideon Bijbel, die in veel Britse hotelkamers te vinden is, ligt nu de spannende thriller in het nachtkastje. De hoteleigenaar van het Damson Dene hotel in Windermere, Jonathan Denby, bedacht dat hotelgasten die het boek niet durven te kopen, het op deze manier alsnog kunnen lezen. “Iedereen heeft het over ‘Vijftig Tinten Grijs’, dus we vonden het wel zo gastvrij om het boek in ons hotel aan te bieden”, vertelt Denby tegen NBC News. “Het boek ligt buiten zicht in het nachtkastje en bezoekers kunnen zelf kiezen of ze het willen lezen, of niet.” Het Damson Dene hotel heeft alle Bijbels uit de hotelkamers verwijderd.’
Of dit nou een publiciteitsstunt is of niet, wat maakt het uit? En het kan mij ook geen reet schelen dat ‘Fifty Shades of Grey’ een onrealistisch verhaal is! Is de Harry Potter-reeks dat ook niet? En de Lord of the Ring-serie? Want de hamvraag blijft: is ‘Fifty Shades of Grey’ een geil boek? Is het, ondanks het feit dat het ‘best wel slecht geschreven is’, een boek waar je opgewonden van wordt? Is het, ondanks het feit dat het eigenlijk gewoon een Harlequin-boek is dat zo’n 20 pornostappen verder gaat, een boek dat je je vriendinnen aanraadt? Is het een boek dat je koopt voor je vrouw, omdat je wil dat jullie het na een paar maanden eindelijk weer eens een keertje doen? Is het een schande om af en toe eens een lekker bullshit liefdesromannetje te lezen? Is het een schande om als vrouw te dromen over een bloedmooie man die belachelijk veel geld aan je wil spenderen en die je at any time een orgasme kan bezorgen? And again and again? Is het een schande om als vrouw gewoon even lekker naïef weg te willen glijden? Weg te soppen? Moet alles wat je leest intellectueel verantwoord zijn? Of spiritueel? Moet een boek dat gaat over een BDSM-relatie ook 100% realistisch zijn? Fifty Shades of Grey is te vinden in de fictie-sectie van de boekhandel, niet in de non-fictie-sectie! Hou toch op!
De beste vraag; krijg je nou een natte kut tijdens het lezen van ‘Fifty Shades of Grey’?
Ook al heb ik qua seksualiteit waarschijnlijk nét ietsje meer meegemaakt dan de gemiddelde Libelle-vrouw en dus best wel wat eelt op mijn kutje. Ook al is het ‘slecht’ geschreven (ik zit me, net als veel recensenten, óók te ergeren aan bepaald taalgebruik, maar ik zou verdomme willen dat ik het voor elkaar kreeg om een trilogie te schrijven die zo goed verkocht, want dan zou ik nooit meer hoeven te werken en zou ik de hele dag in bed liggen neuken… oh nee, dan zou ik me gaan inzetten voor goede doelen, zoals Oxfam Novib). En ook al ben ik niet representatief voor de gehele Nederlandse vrouwelijke bevolking, mijn antwoord op die laatste vraag is: ‘ja’. Ik word nat tijdens het lezen van ‘Fifty Shades of Grey’. En het zou een hoop vrouwen (en mannen) sieren als ze dat ook toe durfden te geven in plaats van te blijven hangen in recensies met de strekking: ‘Het is een slecht geschreven, niet literair en weinig diepgaand boek.’
HET BOEK VIJFTIG TINTEN GRIJS IS HIER TE KOOP (net als deel 2 & 3)
LUNA’S INNERLIJKE GODIN
De verkering en ik liggen in bed. Hij kijkt televisie (zie mijn eerdere column over een televisie op de slaapkamer en hoe alles op de een of andere manier toch helemaal is gegaan zoals ik van tevoren al gedacht had; het eerste wat gebeurt als we gaan slapen is het aanzetten van de televisie, bloody fucking killing for your sexlife!). Ik lees weer verder in ‘Vijftig Tinten Grijs’ van E.L. James.
“Ja, maar krijg je nou een natte kut van dat boek?”, vraagt de verkering.
“Ja, net nog wel, maar het begint een beetje te vervelen en het is ook best wel slecht geschreven”, zeg ik.
“Wat dan?”
“Ja, nou, op elke bladzijde heeft ze het wel over haar innerlijke godin en over dat ze in 1000 stukjes uit elkaar spat als ze klaarkomt en over z’n broek die op een bepaalde manier op z’n heupen hangt en daarna gaat ze weer over z’n grijze ogen dromen.”
“Op elke bladzijde?”
“Nee, natuurlijk niet op elke bladzijde maar de woorden ‘innerlijke godin’, ‘grijze ogen’, ‘heupen’ en ‘uit elkaar spatten’ komen mij iets te vaak voor.”
“Ja, maar krijg je er nou een natte kut van?”
“Half, een beetje, misschien.”
“Hmmm.”
“Oh, wacht hier staat het weer… innerlijke godin.”
“Als de woorden ‘innerlijke godin’ op de komende 2 pagina’s nog een keer voorkomen, gaan we dan neuken ?”
“Eh, okay.”
“Hahaha, het staat hier al, heb jij even mazzel, op de volgende bladzijde, regel 5, pagina 188, hahaha, kijk, ‘Mijn innerlijke godin schudt haar hoofd’”, lees ik voor.
“Als ze nog een keer voorkomen op de komende 3 pagina’s dan doen we het anaal”, zegt de verkering.
“Wat?”
“Kiet of dubbel.”
“Wat?”
“Als het er niet staat, dan gaan we slapen. Als het er wel staat dan doen we het anaal.”
“Eh.”
“Nou?”
“Nou, vooruit.”
Op de volgende pagina’s was de innerlijke godin van hoofdrolspeelster Anastacia nergens meer te bekennen. Amazing! Een wonder! Omdat deze woorden op bijna elke pagina in het boek te vinden zijn.
Dus de verkering verloor de weddenschap.
En ik ben een vrouw van m’n woord.
Die nacht droomde ik niet van grijze ogen.
