SEX, LOVE AND DISABILITY

And now for something completely different…

Tijdens mijn studie Media- en Informatiemanagement was ik werkzaam in de gehandicaptenzorg. Zo’n 20 uur per week zorgde ik voor verstandelijk gehandicapten die vaak ook nog lichamelijk gehandicapt waren. Prachtwerk, wat helaas veel te weinig verdient (een reden om toch maar m’n studie af te maken), en waar helaas teveel geluld wordt door teamleiders, clustermanagers, topmanagers en kwaliteitsmanagers waardoor je te weinig tijd hebt om daadwerkelijk te zorgen (dé reden waarom ik uiteindelijk niet in de zorg wilde blijven werken).

Ik werkte op diverse afdelingen, waaronder een afdeling met voornamelijk jongens tussen de 12 en 20. Jongens die in de bloei van hun seksuele ontdekking, maar die door een lichamelijke en verstandelijke beperking ook werden beperkt in het ontdekken van hun seksualiteit. Wat voorbeelden:

Een verstandelijk gehandicapte jongen (14) kan moeilijk lopen en kruipt daarom altijd over de vloer. De jongen draagt 24/7 een luier, want hij is incontinent, dus hij kan nooit z’n eigen penis aanraken, behalve als hij gedoucht wordt (maar dat moet natuurlijk vlug, want te weinig tijd). De jongen raakt tijdens zijn kruipen over de vloer regelmatig opgewonden van vrouwenvoeten en loopt dus ook de hele dag met een stijve penis in zijn incontinentieluier. Wanneer dit regelmatig gebeurt (zeker in de zomer, want veel vrouwen dragen dan slippers) zit de jongen met een Spaanse kraag opgescheept (de eikel zwelt dan dusdanig op dat de voorhuid niet terug kan, iets wat heel erg pijnlijk is). De oplossing? De jongen ’s nachts zonder incontinentieluier laten slapen? Maar ja, dat kan niet, want dan tref je ’s ochtends een bed aan onder de urine en ontlasting en dat is extra werk en ja, daar was geen personeel voor.

Een verstandelijk en lichamelijk gehandicapte jongeman (22) kan wel goed aangeven dat hij graag naar blote vrouwen kijkt (en tijdens het wassen wordt hij ook zichtbaar opgewonden). Maar ja, zijn moeder vond het echt niet kunnen dat het personeel ’s avonds een seksfilmpje voor hem zou opzetten. Maar ja, wat heeft zijn moeder er eigenlijk mee te maken? Lastig!

Toen ik nachtdiensten ging draaien merkte ik dat de nacht-crew regelmatig wél een spannend filmpje voor de jongen van 22 in z’n videorecorder stopte. En de jongen van 14 werd ’s nachts wel eens van z’n incontinentieluier verlost om een paar uur later weer verschoond te worden. Ik vond het de normaalste zaak van de wereld, maar ik praatte er niet over met de mensen van de dagdienst, omdat die het zouden kunnen uitleggen als iets fouts of misschien zelfs als een soort seksueel misbruik waarover dan weer uren en uren en uren vergaderd zou moeten worden door teamleiders, clustermanagers, topmanagers en kwaliteitsmanagers.

Ik hoop dat er inmiddels een hoop is veranderd in de instelling waar ik toen werkte (en dat er in ieder geval vrijer over seksualiteit gepraat wordt). Waarom ik deze ervaring van 15 jaar geleden deel? Omdat er vrijdag 13 september 2013 weer een Get a Room!-avond is, georganiseerd door Marije Jansen. Op de seksualiteit van mensen met een beperking ligt bij velen namelijk nog een groot taboe. “Waar veel mensen nog denken dat als je lichaam of geest niet werkt zoals bij de meeste anderen, seksualiteit uit de boze is, besteden we deze keer aandacht aan wat er wél allemaal kan. Want een minder functionerend lichaam maakt je zeker niet aseksueel”, aldus Marije Janssen.

Tijdens deze Get a Room!-avond wordt de film ‘Sex, Love & Disability’ vertoont (met daarin 5 openhartige levensverhalen van mensen met een beperking) (check ook: Love, Sex & Disability) en te gast is Vincent Ohlrichs (hij vertelt over de impact van zijn fysieke beperking op zijn seksualiteit, de taboes en vooral ook wat er wel allemaal mogelijk is).

Praktische informatie:
Waar: De Wilg, Mecklenburglaan 3-5, www.dewilg.nl
Wanneer: vrijdag 13 september
Hoe laat: 20 uur
Hoeveel: 7 euro

(reserveren via getaroomutrecht@gmail.com)